წარმოგიდგენთ სოფო ქებურიას ვებინარების youtube ბმულებს სახვით და გამოყენებით ხელოვნებაში
- ხელოვნების დარგები და ჟანრები – დარგები: ფერწერა (დაზგური, მინიატურა, მონუმენტური – ფრესკა, მოზაიკა, ვიტრაჟი, გრაფიტი), გრაფიკა (დაზგური, ბეჭდვითი), ქანდაკება, ჭედურობა, არქიტექტურა, დიზაინი, დეკორატიულ-გამოყენებითი ხელოვნება და სხვ.
ჟანრები: ნატურმორტი, პორტრეტი, პეიზაჟი, ყოფითი, ისტორიული და სხვ.
ცნების, დარგებისა და ჟანრების მკვიდრი წარმოდგენებია (განზოგადოებული დასკვნა, კრისტალიზებული ცოდნა):
*ხელოვნება ყოველდღიურ ცხოვრებაში სხვადასხვა სახით გვხვდება;
*ხელოვნების ნიმუშები სხვადასხვა მიზნითა და დანიშნულებით იქმნება;
*ხელოვნების დარგებად დაყოფას გამოყენებული მასალა, ტექნიკა ან დანიშნულება განაპირობებს;
*თითოეული დარგისთვის სახვითი ხელოვნების რომელიმე გამომსახველობითი საშუალება თუ ხერხია მეტად დამახასიათებელი;
*სახვითი ხელოვნება ჟანრებად იყოფა ასახული შინაარსის მიხედვით;
*ხელოვნების დარგებს და ჟანრებს განვითარების თავისი ისტორა აქვს. - სახვითი ხელოვნების საშუალებები – ამ ვიდეოში საუბარია სახვითი ხელოვნების მხატვრულ-გამომსახველობით საშუალებებზე (ელემენტები) და ხერხებზე (პრინციპები), იგივე ვიზუალურ ენაზე.
სახვითი ხელოვნების საშუალებები (ელემენტები): ხაზი (სხვადასხვა ტიპის და სისქის, კონტური, შტრიხი). ფერი (ძირითადი და შედგენილი, ცივი და თბილი, ნეიტრალური, კონტრასტული, მონათესავე, ინტენსიური, ფერისა და ტონის გრადაცია, კოლორიტი). ფორმა (ბრტყელი და მოცულობითი (გეომეტრიული და ბუნებაში არსებული, უტრირებული, სტილიზებული და სხვ.)). შუქ-ჩრდილი; განათება; ფაქტურა; ფონისა და გამოსახულების ურთიერთმიმართება.
სახვითი ხელოვნების ხერხები (პრინციპები): კომპოზიციური განაწილება, წონასწორობა, ნაყში (pattern) (ელემენტების განმეორებადობა), რიტმი, ძირითადის გამოყოფა, აქცენტი, სიმეტრია-ასიმეტრია, სტატიკა-დინამიკა, კონტრასტი, მასშტაბი, თანაფარდობა, პროპორცია/დისპროპორცია, პერსპექტივა (ხაზოვანი და ჰაეროვანი, სივრცე), ხედვის წერტილი.
აქედან, მნიშვნელოვანია გავიაზროთ, რომ:
*ადამიანი ხელოვნების ნიმუშის შესაქმნელად იყენებს ხელოვნების ენას, ანუ სახვითი ხელოვნების ელემენტებს და პრინციპებს;
*სახვითი ხელოვნების ენის ცოდნას ვიყენებთ ხელოვნების ნიმუშის, სხვადასხვა ეპოქის/ კულტურის/მიმდინარეობის/სტილის ხელოვნების ანალიზის, ინტერპრეტაციის და შეფასებისას. - ხელოვნების ზოგიერთი ცნების და ტერმინების (ქვეცნების) გაცნობის შემდეგ, შეგვიძლია ვიზუალური ხელოვნების ისტორიას მივყვეთ ქრონოლოგიურად, უძველესი დროიდან მე-20 საუკუნის ჩათვლით. სხვანაირად რომ ვთქვათ, მომდევნო ვებინარები მიეძღვნება სხვადასხვა ეპოქის/ კულტურის/ მიმდინარეობის/ სტილის ხელოვნების სახასიათო ნიშნებს/ მხატვრულ მახასიათებლებს ( პრეისტორია, ძველი ცივილიზაციები, ანტიკური ხანა, შუა საუკუნეები, აღორძინება, XVII-XIX საუკუნეები, მოდერნიზმი, თანამედროვე ხელოვნება და სხვ.)
ამ ცნების მკვიდრი წარმოდგენებია:
*ყველა ეპოქის, კულტურის, მიმდინარეობის, სტილის ხელოვნებას აქვს თავისი მახასიათებელი, რომელსაც სხვადასხვა ფაქტორი განაპირობებს;
*ხელოვნებაში მიმდინარე ცვლილებები (ხელოვნების დანიშნულება, მისდამი დამოკიდებულება, მხატვრულ-გამომსახველობითი საშუალებები, ხერხები, ტექნიკა, მასალა, იარაღი, დარგები, ფორმები და სხვ.) პირდაპირ კავშირშია კაცობრიობის ისტორიაში მიმდინარე ცვლილებებთან (მსოფლმხედველობა, ტექნიკური პროგრესი, გლობალიზაცია და სხვ.);
*სხვადასხვა ეპოქისა და კულტურის ხელოვნების ფორმირებაში დიდ როლს თამაშობს ურთიერთ ზეგავლენა;
*ხელოვნების საშუალებით სხვადასხვა ეპოქისა და კულტურის შესახებ ბევრი რამის გაგება შეიძლება.
მაშ ასე, პრეისტორიული ხელოვნება და ნეოლითური რევოლუცია – შუამდინარეთი - ძველი ეგვიპტის ხელოვნება
- ეგეოსური ხელოვნება და ძველი საბერძნეთი
- ეტრუსკები და ძველი რომი
- ბიზანტიის ხელოვნება. რომანული და გოთიკური ხელოვნება
- ისლამური ხელოვნება
- რენესანსი
- ბაროკო
- კლასიციზმი, რომანტიზმი, რეალიზმი
- იმპრესიონიზმი და პოსტიმპრესიონიზმი
- ექსპრესიონიზმი, ფოვიზმი, კუბიზმი, ფუტურიზმი, აბსტრაქციონიზმი
- სიმბოლიზმი, არნუვო, სიურეალიზმი, პოპარტი
- XX საუკუნის ქანდაკება და არქიტექტურა
- ქართული ხელოვნება: თრიალეთის კულტურა, ანტიკური საქართველო
- შუა საუკუნეების ქართული არქიტექტურა, ჭედურება, ფრესკა
- XX საუკუნის ქართული დაზგური ფერწერა, სცენოგრაფია, ქანდაკება
ვეფხვია მანია 